O książce: 1999 / Boris Vian ─ Francuski pisarz i w ogóle człowiek o różnorodnych talentach, autor szeregu modernistycznych, szokujących dzieł, który niemniej jednak po jego śmierci stał się klasykiem literatury francuskiej, zapowiadając bunt twórczości nonkonformistycznej lat 60. XX wieku. Nikt nie klasyfikuje powieści, które sam Vian uważał za najważniejsze w swojej twórczości, jako fantasy. Chociaż są dosłownie przeładowani fantastycznymi sytuacjami i postaciami. Pamiętajcie tylko o maszynach-królikach produkujących tabletki dla aptek, lufach broni wyhodowanych z nasion czy ludziach z ptasimi głowami z powieści „Piana dni”. Jednak ani za życia pisarza, ani po jego śmierci krytycy literaccy nie zdecydowali, do jakiego gatunku, kierunku czy stylu zaklasyfikować jego twórczość. Tak pojawiło się i utrwaliło już określenie proza ​​„Viana”... Esej tłumaczki M. Anninskiej o jasnym, krótkim życiu Viana ukazał się po raz pierwszy w czasopiśmie „Literatura Zagraniczna” 1999, nr 11. W zbiór „Blues dla czarnego kota: powieść, opowiadanie, zabawa, wiersze, pieśni” (Wydawnictwo Eksmo, 2002, Seria „XX wiek”) esej ten ukazał się jako artykuł wprowadzający zatytułowany „Wielki mistyfikator z Saint-Germain- des-Prés».